خون بندناف خونی است که پس از تولد نوزاد در جفت باقی می ماند. در زمان بارداری این خون برای ادامه حیات و سلامت وی لازم است، اما پس از تولد جفت و خون آن به عنوان یک بافت اضافی به دور انداخته می شود که حاوی سلول های زیادی است. مشاهده شده است که این خون حاوی تعداد زیادی سلول های بنیادی هستند که مزایای بسیاری نسبت به سلول های بنیادی دیگر دارند.
از جمله این مزایا این که چون هنوز این سلول ها برخوردی با محیط خارج پیدا نکرده اند، اولا” آلوده نبوده و ثانیا” از نظر ایمنی پاسخ های ایمنی ناخواسته کمتری را ایجاد می کنند، چرا که هنوز نابالغ هستند.
چرا به این سلول ها، سلولهای بنیادی گفته می شوند؟
به علت این که این سلول ها منشاء بقیه سلول های بدن هستند و دارای دو خاصیت بوده، یکی این که می توانند یک سلول شبیه خود بسازند و دیگری اینکه توانایی تکثیر و تمایز به سلول های بالغ تر را دارند و در نهایت منبعی برای حفظ حیات انسان ها هستند که انسان با مجموعه ای از سلول ها متولد می شود که مرتب پیر شده و از بین می روند که باید منبعی برای ترمیم و جایگزینی آنها وجود داشته باشد.
سلول های بنیادی شبیه سلول های جنینی عمل می کنند و توانایی تکثیر و تمایز داشته و می توانند حالت طبیعی بدن را حفظ کنند.
●آیا تعداد این سلول ها متغیر است؟
بله، تعداد سلول های خون بندناف متغیر است که بستگی به وزن نوزاد و تعداد بارداری مادر دارد.
به طور معمول بندناف به اندازه ای سلول دارد که در اکثر موارد برای پیوند به یک فرد ۲۰ تا ۴۰ کیلویی کافی است و در ۲۰ تا ۳۰ درصد موارد هم آنقدر سلول وجود دارد که می توان به یک فرد ۶۰ تا ۷۰ کيلويي پيوند زد
●سلول های بنیادی در درمان کدام بیماری ها کاربرد دارد؟
تمامی بیماری هایی که می توان با پیوند مغز استخوان درمان کرد، یعنی در انواع بیماری های سرطان خون و تالاسمی با پیوند سلول های بنیادی خون بندناف هم امکان درمان وجود دارد.
به این صورت که گاهی اوقات در پیوند سلول های بنیادی، دهنده مناسب برای بیمار در خانواده خود پیدا نمی شود که در بیماری هایی مانند سرطان می توان به جای آن از سلول های بنیادی بندناف غیرخویشاوند استفاده کرد، چرا که این سلول ها نابالغ بوده و واکنش های ناخواسته پیوند در آن کمتر اتفاق می افتد همچنین می توان از سلول های بنیادی در درمان بیماری های نقص ایمنی که نوزاد با این نقص مادرزادی متولد می شود، استفاده کرد.
14:15:0303/10/2024